10) ανθρώπινες σχέσεις

Φτάσαμε λοιπόν μετά από καιρό στη 10η ανάρτηση... Υποσχέθηκα όμως μία αναφορά στην προηγούμενη και αυτό θα κάνω ευθύς αμέσως.
Αν κάποιος λοιπόν όντως δεν έχει ανθρώπους που να εμπιστεύεται, τότε δύο πράγματα μπορεί να ισχύουν: α) πραγματικά να μην θέλει να κάνει σχέσεις με άλλους ανθρώπους ή β) να μην μπορεί (θα το αναλύσω παρακάτω).
Ο άνθρωπος της κατηγορίας α θέλει να έχει ελάχιστη εξάρτηση από τους γύρω του, οπότε δεν έχω κάποια πρόταση για αυτόν, εκτός από το να συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο.
Ο άνθρωπος της κατηγορίας β θέλει να έχει σχέσεις, όμως διάφοροι παράγοντες τον εμποδίζουν από την πραγμάτωση του στόχου αυτού. Ο κυριότερος παράγοντας είναι ο ίδιος του ο εαυτός όμως και αναφέρομαι και στην εξωτερική εμφάνιση και στον χαρακτήρα του. Κακά τα ψέματα, η εξωτερική εμφάνιση παίζει τον κυριότερο ρόλο για τον οποίο θα μιλήσεις με κάποιον άγνωστο, γιατί είσαι περισσότερο θετικά προκατειλημμένος απέναντι σε ένα άτομο που θεωρείς όμορφο σε σχέση με ένα άλλο άτομο που θεωρείς άσχημο. Άρα το πρώτο βήμα είναι πιο δύσκολο για κάποιον ο οποίος δεν διαθέτει το προσόν της ομορφιάς.
Όμως πολύ σημαντικότερο ρόλο παίζει ο χαρακτήρας. Υπάρχουν εκ φύσεως επιφυλακτικοί άνθρωποι που δυσκολεύονται να κοινωνικοποιηθούν επιτυχώς. Αν προσθέσετε σε αυτό και την ανωνυμία της πόλης, τότε αντιλαμβάνεστε ότι η δυσκολία αυτή πολλαπλασιάζεται. Υπάρχει επίσης το φαινόμενο του ελιτισμού, το οποίο μοιάζει με την επιφυλακτικότητα εκ πρώτης όψεως, αλλά διαφέρει. Με τον όρο ελιτισμό εννοώ την τάση ανθρώπων να θέτουν πολύ υψηλά "στάνταρ" για τους ανθρώπους με τους οποίους να θέλουν να δημιουργήσουν σχέσεις. Τέλος, θέλω να αναφερθώ σε μία ξεχωριστή κατηγορία ανθρώπων, οι οποίοι μπορούν να κοινωνικοποιηθούν σε κάποιο βαθμό, κάνοντας γνωριμίες ή ακόμα και φιλίες, όμως παρουσιάζουν τα παραπάνω προβλήματα στον ερωτικό τους τομέα. Και δεν αναφέρομαι φυσικά σε μικρό βαθμό (γιατί κάτι τέτοιο είναι φυσιολογικό για τους περισσότερους ανθρώπους).
Οι προτάσεις μου προς τους παραπάνω ανθρώπους είναι οι εξής: Για τους επιφυλακτικούς ανθρώπους, να αναζητήσουν ένα πιο φιλικό περιβάλλον και μία πιο μικρή κοινωνία για να ζήσουν. Για τους ελιτιστές, να αντιληφθούν ότι η τελειότητα δεν υπάρχει και να χαμηλώσουν τα κριτήριά τους, ή να συνεχίσουν έτσι όπως είναι, γνωρίζοντας όμως ότι ακροβατούν ανάμεσα στην μεγάλη ευτυχία και στη μεγάλη δυστυχία (με περισσότερες πιθανότητες για το δεύτερο). Τέλος, για αυτούς που κάνουν μεγάλες διακρίσεις ανάμεσα στον τρόπο που συνάπτουν φιλικές και ερωτικές σχέσεις, να αναλογιστούν τι θέλουν από τις σχέσεις αυτές. Στατιστικά πάντως, οι περισσότεροι άνθρωποι επιθυμούν οι εκάστοτε ερωτικοί τους σύντροφοι να έχουν και το ρόλο που παίζουν οι φίλοι τους (μερικές φορές σε μεγαλύτερο βαθμό, άλλες σε μικρότερο).
Οι προτάσεις μου δεν είναι απόλυτες και πιστεύω ότι αρκετοί έχουν κατανοήσει τα παραπάνω, όμως δεν έχουν διάθεση να τα εφαρμόσουν στην πράξη.
Λογικά το επόμενο άρθρο δε θα αργήσει τόσο όσο αυτό...